Schaapachtig

Eergisteren liep ik mijn gebruikelijke hardlooprondje in, wat ik noem, de achtertuin van ons huis. Een prachtig gebied langs de Brabantse wal, akkers en weilanden. Voor het eerst dit jaar zag ik op een stuk weiland schapen staan grazen. Een paar dagen daarvoor stonden ze er nog niet. Ik weet het zeker, want ik loop dit rondje al 20 jaar, in hetzelfde dribbeltempo en via dezelfde route. Ik weet het; je bouwt niks op, maar ook niks af, denk ik dan maar. Een stukje noodzakelijk onderhoud in een tijd waarin we allemaal heel veel zitten; in de auto, aan tafel, voor de laptop.

Tijdens het hardlopen krijgen negatieve gedachtes geen kans

Juist omdat ik niet na hoef te denken over de route of tempowisselingen levert een dergelijk rondje me steeds zoveel op. “Tijdens het hardlopen krijgen negatieve gedachtes geen kans.”, las ik ooit. Ik ervaar dat echt zo; tijdens het lopen denk ik niet aan de oorlog, de pandemie, de economie, mijn klanten (sorry beste mensen). Gewoon schoenen aan bij de achterdeur, beginnen met lopen, door de eerste adem heen en na een minuut of 20 krijgen allerlei gedachtes de vrije loop, gedachtes die je van te voren niet had kunnen bedenken. Vaak kom ik terug met iets dat ik vergeten was of een vervolgstap op iets dat loopt, of een idee.

Ode aan het schaap

Zo ook het idee voor dit blog. In de zon zag ik die schapen daar lekker vrij grazen op dat stuk weiland en dacht: “Alle schaapjes naar buiten.” Als vanzelf volgde allerlei uitdrukkingen waarin schapen de hoofdpersoon zijn. Ik dacht: “Hoe zou dat gegaan zijn, na weken van hokverblijf; aarzelend?” en toen: “Als er één schaap over de dam is.” Zo dribbelen de gedachtes verder in mijn hoofd naar alle schaapjes op het droge hebben, schaapjes tellen, arm schaap, verloren schaap, zwart schaap, wolf in schaapskleren, het schaap met de vijf poten. Beetje wollig misschien, maar redelijk onschuldig en dus welkom in deze donkere tijden.

De vijf pijlers van werkgeluk

Energised kwam ik terug van mijn rondje en bedacht hoe belangrijk het is om te zorgen voor jezelf. In zijn boek Flow in je werk beschrijft collega Michiel Hobbelt de vijf pijlers van werkgeluk.

In mijn coaching neem ik ze allemaal mee. Soms is er de neiging om de pijler vitaliteit als ondergeschikt te beschouwen. “Ja ja, ik weet, ik moet meer bewegen.” Ik probeer dan aan te geven dat lichaam en geest met elkaar in verbinding staan, dus besteed zeker aandacht aan autonomie, zingeving en persoonlijke groei, en in dezelfde mate aan vitaliteit. Elke pijler is even belangrijk en je weet zelf wel welke pijler bij jou meer aandacht behoeft. Je hebt misschien alleen even iemand nodig die je de spiegel voorhoudt.

Doe eens gek

Vanochtend, prachtig weer; loopbroek en loopshirt aan, haar in een staart, kijk ik mezelf een beetje schaapachtig aan in de spiegel: al twintig jaar dezelfde ronde! Das wel heel suf. Ik besluit om een statement te maken: vandaag loop ik in tegengestelde richting!